دوره 23، شماره 3 - ( پاییز 1396 )
برگشت به نسخه مرتبط |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghanei Gheshlagh R, Nazari M, Baghi V, Dalvand S, Dalvandi A, Sayehmiri K. Underreporting of needlestick injuries among healthcare providers in Iran: A systematic review and meta-analysis
. Journal of Hayat 2017; 23 (3) :201-213
URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-1941-fa.html
URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-1941-fa.html
قانعی قشلاق رضا، نظری محبوبه، باغی وجیهه، دالوند سحر، دالوندی اصغر، سایه‌میری کوروش. عدم گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک در مراقبان سلامت در ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز
. حیات. 1396; 23 (3) :201-213
رضا قانعی قشلاق1 
، محبوبه نظری2 ، وجیهه باغی3 ، سحر دالوند4 ، اصغر دالوندی5 ، کوروش سایه‌میری* 6
، محبوبه نظری2 ، وجیهه باغی3 ، سحر دالوند4 ، اصغر دالوندی5 ، کوروش سایه‌میری* 6
1- استادیار گروه پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ؛عضو مرکز تحقیقات مراقبت‌های بالینی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
2- کارشناس ارشد پرستاری بیمارستان اختر، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- کارشناس مامایی بیمارستان بعثت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
4- مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5- دانشیار گروه پرستاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
6- دانشیار گروه آموزشی آمار زیستی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران ؛ عضو مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیب‌های روانی- اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران ،Sayehmiri@razi.tums.ac.ir
2- کارشناس ارشد پرستاری بیمارستان اختر، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- کارشناس مامایی بیمارستان بعثت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
4- مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5- دانشیار گروه پرستاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
6- دانشیار گروه آموزشی آمار زیستی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران ؛ عضو مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیب‌های روانی- اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران ،
چکیده: (8123 مشاهده)
زمینه و هدف: آسیب نیدل استیک یکی از خطرات شغلی جدی در میان مراقبان سلامت است که به دلایل مختلفی اغلب گزارش نمی‌شود. مطالعات مختلف میزان و فراوانی متفاوتی از این چالش بزرگ ارایه داده‌اند. هدف این مرور سیستماتیک و متاآنالیز برآورد شیوع عدم گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک در مراقبان سلامت در ایران است.
روش بررسی: با جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی ملی و بین المللی SID، MagIran، Google Scholar، IranMedex، Science Direct، PubMed و Scopus تعداد 19 مقاله مشاهده‌ای استخراج شد. جهت انجام مطالعه، از مدل اثرات تصادفی استفاده گردید و ناهمگنی مطالعات با شاخص I2 بررسی شد. داده‌ها با نرم‌افزار Stata نسخه 12 تحلیل شد.
یافته‌ها: میزان عدم گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک در 19 مقاله مرتبط در ایران با حجم نمونه 9274 نفر 59% (فاصله اطمینان 95% : 49 تا 69) بود. عدم گزارش آسیب نیدل استیک در سایر مراقبان سلامت (64%) بیش‌تر از پرستاران (55%) بود. براساس نتایج متارگرسیون، بین شیوع عدم گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک با سال انتشار مقالات (138/0=p)، حجم نمونه مطالعات (390/0=p) و سن نمونه‌ها (918/0=p) ارتباط معناداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیش از نیمی از مراقبان سلامت آسیب نیدل استیک خود را گزارش نمی‌دهند. آگاه ساختن مراقبان سلامت از مخاطرات عدم گزارش و رفتار مناسب با آسیب‌دیدگان در جهت افزایش گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک ضروری به نظر می‌رسد.
روش بررسی: با جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی ملی و بین المللی SID، MagIran، Google Scholar، IranMedex، Science Direct، PubMed و Scopus تعداد 19 مقاله مشاهده‌ای استخراج شد. جهت انجام مطالعه، از مدل اثرات تصادفی استفاده گردید و ناهمگنی مطالعات با شاخص I2 بررسی شد. داده‌ها با نرم‌افزار Stata نسخه 12 تحلیل شد.
یافته‌ها: میزان عدم گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک در 19 مقاله مرتبط در ایران با حجم نمونه 9274 نفر 59% (فاصله اطمینان 95% : 49 تا 69) بود. عدم گزارش آسیب نیدل استیک در سایر مراقبان سلامت (64%) بیش‌تر از پرستاران (55%) بود. براساس نتایج متارگرسیون، بین شیوع عدم گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک با سال انتشار مقالات (138/0=p)، حجم نمونه مطالعات (390/0=p) و سن نمونه‌ها (918/0=p) ارتباط معناداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیش از نیمی از مراقبان سلامت آسیب نیدل استیک خود را گزارش نمی‌دهند. آگاه ساختن مراقبان سلامت از مخاطرات عدم گزارش و رفتار مناسب با آسیب‌دیدگان در جهت افزایش گزارش‌دهی آسیب نیدل استیک ضروری به نظر می‌رسد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
