دوره 30، شماره 3 - ( 7-1403 )
برگشت به نسخه مرتبط |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi F, Taherkhani S, Zamanian M, Elahy E. The effect of life skills group counseling with a cognitive-behavioral approach on coping strategies among abused women. Journal of Hayat 2024; 30 (3) :307-324
URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-5352-fa.html
URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-5352-fa.html
محمدی فائزه، طاهرخانی سکینه، زمانیان مریم، الهی الهه. تأثیر مشاوره گروهی مهارت‌های زندگی با رویکرد شناختی رفتاری بر تطابق زنان خشونت دیده. حیات. 1403; 30 (3) :307-324
فائزه محمدی1 
، سکینه طاهرخانی* 2، مریم زمانیان3 ، الهه الهی4
، سکینه طاهرخانی* 2، مریم زمانیان3 ، الهه الهی4
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- گروه آموزشی مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ،sakinehtaherkhani@yahoo.com
3- گروه آموزشی اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
4- گروه آموزشی روان‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- گروه آموزشی مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ،
3- گروه آموزشی اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
4- گروه آموزشی روان‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
چکیده: (52 مشاهده)
زمینه و هدف: نحوه راهبرد تطابقی زنان در مواجهه با خشونت می‌تواند منجر به افزایش و یا کاهش خشونت و همچنین استرس مرتبط با آن شود. یکی از راهکارها جهت ارتقای تطابق، می‌تواند آموزش مهارت‌های زندگی باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مشاوره گروهی مهارت‌های زندگی با رویکرد شناختی رفتاری بر تطابق زنان خشونت دیده انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 120 زن خشونت دیده از مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1401 انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 60 نفر) قرار گرفتند. برای گروه مداخله 8 جلسه مشاوره گروهی مهارت‌های زندگی با رویکرد شناختی رفتاری اجرا شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه ویژگی‌های فردی و سلامتی، مقیاس تاکتیک‌های حل تعارض و پرسشنامه راه‌های تطابق جمعآوری شد. راهبردهای تطابقی در پایان مداخله و 12 هفته پس از اتمام مداخله مجدداً سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام یافت.
یافته‌ها: پس از مداخله، افزایش معنادار میانگین نمره زیرمقیاس‌های فاصله گرفتن (001/0>p)، برنامهریزی (001/0>p)، جستجوی حمایت اجتماعی (002/0=p) و حل مسأله (001/0>p) و کاهش معنادار میانگین نمره زیرمقیاس تفکرات آرزومندانه (001/0>p) در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل رخ داد. بیش‌ترین تأثیر مداخله بر زیرمقیاس برنامهریزی و کم‌ترین تأثیر بر زیرمقیاس جستجوی حمایت اجتماعی بود. (میانگین و انحراف معیار زیرمقیاس برنامهریزی در گروه مداخله در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 61/3±95/8 و 40/2±82/14بود. این ارقام برای زیرمقیاس جستجوی حمایت اجتماعی به ترتیب 21/3±28/5 و 77/1±03/7 بود).
نتیجه‌گیری: مشاوره گروهی مهارت‌های زندگی با رویکرد شناختی رفتاری منجر به افزایش استفاده از راهبردهای فاصله گرفتن، برنامهریزی، جستجوی حمایت اجتماعی و حل مسأله و کاهش استفاده از تفکرات آرزومندانه در زنان خشونت دیده، شد. بنابراین، می‌توان از این روش جهت ارتقای تطابق زنان خشونت دیده استفاده کرد.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 120 زن خشونت دیده از مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1401 انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 60 نفر) قرار گرفتند. برای گروه مداخله 8 جلسه مشاوره گروهی مهارت‌های زندگی با رویکرد شناختی رفتاری اجرا شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه ویژگی‌های فردی و سلامتی، مقیاس تاکتیک‌های حل تعارض و پرسشنامه راه‌های تطابق جمعآوری شد. راهبردهای تطابقی در پایان مداخله و 12 هفته پس از اتمام مداخله مجدداً سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام یافت.
یافته‌ها: پس از مداخله، افزایش معنادار میانگین نمره زیرمقیاس‌های فاصله گرفتن (001/0>p)، برنامهریزی (001/0>p)، جستجوی حمایت اجتماعی (002/0=p) و حل مسأله (001/0>p) و کاهش معنادار میانگین نمره زیرمقیاس تفکرات آرزومندانه (001/0>p) در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل رخ داد. بیش‌ترین تأثیر مداخله بر زیرمقیاس برنامهریزی و کم‌ترین تأثیر بر زیرمقیاس جستجوی حمایت اجتماعی بود. (میانگین و انحراف معیار زیرمقیاس برنامهریزی در گروه مداخله در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 61/3±95/8 و 40/2±82/14بود. این ارقام برای زیرمقیاس جستجوی حمایت اجتماعی به ترتیب 21/3±28/5 و 77/1±03/7 بود).
نتیجه‌گیری: مشاوره گروهی مهارت‌های زندگی با رویکرد شناختی رفتاری منجر به افزایش استفاده از راهبردهای فاصله گرفتن، برنامهریزی، جستجوی حمایت اجتماعی و حل مسأله و کاهش استفاده از تفکرات آرزومندانه در زنان خشونت دیده، شد. بنابراین، می‌توان از این روش جهت ارتقای تطابق زنان خشونت دیده استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: همسر آزاری، مهارت‌های زندگی، رویکرد شناختی رفتاری، تطابق، مشاوره گروهی، زن خشونت دیده
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
